มีการจัดสร้างขึ้นเมื่อปีโชวะ 2　สำหรับชื่อสถานีนั้นตั้งจากน้ำตกที่อยู่ข้างๆทางเข้าเส้นทางที่ 1 ชื่อคิโยทะคิ“Kiyotaki” ทางขึ้นรถกระเช้าจะอยู่ด้านซ้ายของอาคาร ส่วนสถานที่ขึ้นลิฟท์ด้านบนของสถานีคิโยทะคิ“Kiyotaki station”มีชื่อสถานีว่าซันโระคึ“Sanroku station” เนื่องจากด้านหน้าสถานีคิโยทะคิ“Kiyotaki station”เป็นลานกว้างจึงมีการจัดกิจกรรมต่างๆมากมาย กรณีที่จะเดินขึ้นจากซันโระคึสามารถเข้าทางด้านขวาของลานกว้างเพื่อเข้าสู่เส้นทางที่ 1 และเข้าทางด้านซ้ายสถานีคิโยทะคิ“Kiyotaki station”เพื่อเข้าสู่เส้นทางที่ 6 ที่เรียกว่าเส้นทางอินาริยามะ“Inariyama”ได้

กระเช้าไฟฟ้าที่ภูเขาทาคาโอะจะเรียกว่า “Tsurube type”โดยที่รถกระเช้าไฟฟ้ามีการผูกเชื่อมต่อด้วยสายเคเบิลและมีการบังคับผ่านห้องควบคุมการขับของสถานีทาคาโอะบนภูเขา มีด้านขึ้นด้านลง ตู้ที่มีเฉดสีเขียวเรียกว่า“เบอร์ อะโอะบะ”กับที่มีเฉดสีแดงเรียกว่า“เบอร์ โมมิจิ”ซึ่งมีการวิ่งอยู่ 2 ตู้ พื้นของรถกระเช้าไฟ้ฟ้ามีการลาดชั้นในระหว่างตู้ เนื่องจากมีการตั้งองศาอยู่ที่（สูงสุด31 องศา 18 นาที）จะเหมือนในรูปถ่ายซึ่งมีความลาดเอียงที่สถานีKiyotaki ขึ้นนั่งได้ทั้งหมด 135 คน โดยปกติขบวนใช้เวลาวิ่ง 15 นาที

ลิฟท์มีความนิยมมากสำหรับผู้ที่ต้องการสัมผัสกับอากาศของภูเขาโดยตรง เป็นแบบให้นั่ง 2 คน โดยที่ไม่มีอะไรกั้นรอบๆซึ่งเป็นการทำแบบเรียบง่าย ความยอดเยี่ยมของลิฟท์นี้คือ ให้ความรู้สึกสดชื่น เพราะว่าสามารถมองต้นไม้ที่อยู่สองข้างทางได้ในระยะใกล้ๆ วิ่งขาเดียวประมาณ 12 นาที นั้นคือเวลาที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์

อยู่ทีมุมหักศอกของเส้นทางที่ 1 ตรงเส้นทางหักกลับ แต่เราไม่เลี้ยว เดินตรงไปจะเจอบันไดไม้ซึ่งข้างบนนั้นคือที่ตั้งศาลเจ้าโคนพีระไดตั้งอยู่ “สวนศาลเจ้าโคนพีระได”ซึ่งมีม้านั่งสามารถมาหยุดพักได้แต่ไม่มีห้องน้ำบริการ จากจุดนี้สามารถมองเห็นวิวด้านตะวันออกของภูเขาได้อย่างกว้างๆได้และถ้าอากาศดีๆจะสามารถมองเห็นภูเขาทซึคึบะซัน พอมองไปด้านล่างจะเห็นต้นแปะก๊วยเรียงรายกันไปตามถนนโคชูไกโด ในฤดูใบไม้ร่วงก็จะสามารถมองเป็นสีเหลืองตามถนน

ทางด้านทิศตะวันตกของเนินสูงของลานเบียร์บนภูเขาทาคาโอะ（รูปถ่ายคือ ถ่ายจากมุมจุดสูงสุดมา) เมื่อเดินมาจากเส้นทางที่ 1 และคนที่ขึ้นรถกระเช้าไฟฟ้าออกมาจากช่องตรวจตั๋วออกมาบรรจบกัน จะรู้สึกว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทันทีที่นี่เป็นจุดเชื่อมต่อกันเส้นทางที่ 2 ตรงทางแยกเมื่อเดินไปทางเหนือจะไปทางน้ำตกเฮบิทะคิ,เมื่อไปทางทิศใต้ตรงทางแยกจะไปทางน้ำตกบิวะทะคิและเดินผ่านไปเส้นทางที่ 6 ได้ มีม้านั่งบริการด้วย ซึ่งเหมาะสมสำหรับการวางแผนในการขึ้นเขาหลังจากนี้ได้

ที่ภูเขาทาคาโอะมีลิงญี่ปุ่นป่าอาศัยอยู่ แต่โดยปกติแล้วผู้คนที่มาขึ้นเขานั้นแทบจะไม่เคยเจอ ที่สวนลิงมีทั้งหมดประมาณ 60 ตัวซึ่งมีการเลี้ยงลิงญี่ปุ่นอยู่ในพื้นที่ที่มีการกำหนดทำให้ผู้ขึ้นเขาสามารถมาเพลิดเพลินกับการดูลิงได้ตลอดเวลา ซึ่งผู้ที่มาเยี่ยมชนสามารถมองได้จากผนังที่เป็นกระจกและมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลสามารถให้คำตอบสำหรับทุกๆคำถามได้
สวนดอกไม้ป่ามีพื้นที่ 2,800ตารางเมตร ในสวนมีการปลูกพืชที่มาจากภูเขาประมาณ 300 ชนิด ถึงแม้ว่าภูเขาทาคาโอะไม่ได้รับการกล่าวขานว่ามีธรรมชาติที่ล้ำค่า แต่พืชที่ขึ้นเองตามธรรมชาติก็มีหลายๆชนิดที่หาดูได้ยากในสมัยนี้ ดังนั้นในสวนนี้จะมีการปลูกในลักษณะที่เลียนแบบให้ใกล้เคียงกับธรรมชาติมากที่สุด เพื่อให้เป็นการศึกษาพืชพันธ์ และในสวนนี้มีบ้านชมนก(Bird Watching House)สำหรับพักผ่อน สามารถดูนกและดูแมลงต่างๆได้
เวลาเปิดบริการ：เดือน1、2、12　เวลา 9:30น.～16น.
เดือน 3、4　เวลา 10น.～16น.
เดือน 5、11 เวลา　9:30น.～16:30น.
ติดต่อสอบถาม：042-661-2381

เป็นต้นซีดาร์ใหญ่ที่ได้มีการเรียกว่าอายุมากกว่า 450 ปี ซึ่งมีรากโค้งงอและในส่วนที่โผล่มามีรูเป็นเอกลักษณ์ของปลาหมึก เป็นเรื่องเล่าต่อๆกันมาว่าเมื่อสมัยก่อนรากยาวมาปิดซันโด และเท็งงุของภูเขา จึงมีความคิดว่าจะตัด ในขณะเดียวกันตันซีดาร์ก็หดรากขึ้นภูเขาโดยการงอไปงอมาภายในคืนเดียว ผู้คนจะมาขอพรโดยการสัมผัสผิวเบาๆ“เปิดทาง”เป็นส่วนมาก จึงกังวลว่าต้นไม้จะได้รับความเสียหายจึงมีการสร้างรั้วกัน แต่มีการแกะสลักหินให้ผู้คนสัมผัสกันได้อย่างอิสระเพื่อความเป็นสิริมงคล“ปลาหมึกนำพาโชคลาภ”

เป็นประตูใหญ่ที่ทำจากไม้ตั้งขึ้นคร่อมทางเดินที่ลาดยาง เป็นสัญลักษณ์ว่าตั้งแต่จุดนี้เป็นต้นไปเป็นสถานที่ศักดิ์“ประตูชำระใจ-โจชินโมน”ของศาลเจ้ายะคึโอะ-อิน ถึงแม้ระยะทางยังห่างกันประตูภูเขา(ยะมะโมน) แต่สองข้างทางจะมีโคมไฟสีแดงเรียงรายกันทำให้ได้บรรยากาศว่ากำลังเดินบนถนนศักดิ์สิทธิ์ ทันทีที่เข้าจากประตูไปด้านซ้ายมีศาลพระโพธิสัตว์จีนเบง“Jinben-do”ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานบิดาแห่งผู้บำเพ็ญตบะ ด้านหน้าประตูเป็นทางแยกของเส้นทางที่ 2 เมื่อไปตามบันไดด้านทิศใต้จะเป็นจุดเชื่อมต่อของถนนเส้นที่ 2 กับเส้นที่ 3 และถนนเส้นทางทิศเหนือจะเชื่อมต่อกับเส้นที่ 2 กับเส้นที่ 4 และเมื่อขึ้นบันไดด้านขวาของประตูจะเป็นพื้นที่พัก บนนั้นมีอนุสาวรีย์สำนักงานป่าไม้ตั้งอยู่

เดินตามทางราบที่มีต้นซีดาร์ใหญ่และโคมไฟสีแดงเรียงรายกันตามถนนไปเรื่อยๆจะเจอแผ่นหินศิลาจารึกอยู่ตรงกลางแยกถนนเป็น2ส่วน ด้านซ้ายเป็นบันไดหิน“โอะโตะโคะซะคะ”、ด้านขวาเป็นทางค่อยๆลาดชันอย่างต่อเนื่อง“โอนนะซะกะ”ปลายทางก็จะมาบรรจบเข้าด้วยกันอีกไม่ว่าจะไปทางไหนก็มุ่งไปสู่ศาลเจ้ายะคึโอะ-อินเหมือนกัน บันไดหินด้านโอะโตะโคะซะคะมีขั้นบันได 108 ขั้นเหมือนกับจำนวนกิเลศตัณหาที่ทำให้เกิดควาทุกข์ในทางพุทธศาสนา ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในการที่ก้าวทีละก้าวและตัดกิเลศตัณหาทีละข้อ

จุดที่ทางโอะโตะโคะซะคะ(ทางชันผู้ชาย)และโอนนะซะกะ(ทางชันผู้หญิง)มาบรรจบกันตรงกลางจะมีทางชันเมื่อขึ้นไปจะเจอลานกว้างที่มีชื่อเรียกว่า สวนทาคาโอะ-ซัน อึคิเอน“Takaosan Uki en” ในปีโชวะ 31 มีการสร้างเจดีย์ที่เป็นหลักฐานสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศญี่ปุ่นและประเทศไทยเพื่อเป็นเจดีย์สำหรับประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ(พระบรมอัฐิขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า)

มีการก่อตั้งวัดในปีเทงเบียว ปี16（744）และเป็นวัดหนึ่งในไดโฮนซัน นิกายชินโกนชูจิซัน พระประฐานคือ เทพฟึโดเมียวโออวตารมาเป็นเทพ“อิทซึนะไดโกนเกน（Izunadaigongen）” มีหน้าที่เป็นบทบาทของผู้ปกครองซึ่งเป็นเท็งงุในการปกป้องรักษาภูเขาทั้งหมด และภูเขานี้เดิมทีเป็นสถานที่ในการปฏิบัติธรรมของนำกายชูเคนโดอยู่แล้ว หลังจากนั้นเทพนี้ได้รับหน้าที่ในการป้องกันผู้บัญชาการทหารที่มีอำนาจ มีความนิยมเป็นวัตถุมงคลแห่งความศรัทธาของคนทั่วไปตั้งแต่กลางสมัยเอโดะเป็นต้นมา จะมาถึงสมัยนี้เกิดเป็นการมาสักการะในยามว่าง ในขณะเดียวกันก็เป็นสถานที่ทางศาสนากล้ายเป็นการรักษาสภาพแวดล้อมที่มีคุณค่ามากได้และวัดเหล่านั้นจะถูกก่อสร้างเรียงอย่างชำนาญเพื่อให้ตรงกับภูมิประเทศที่ได้รับการกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของเมือง และนอกจากนั้นก็เป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นวัดที่มีการวางเข้ากับโทะริอิ(ประตูสีแดงที่เป็นทางเข้าของศาลเจ้า)ซึ่งเป็นการรวมกันระหว่างนิกายชินโตและพระพุทธศาสนา
ที่วิหารใหญ่จะมีการทำพิธีโอะโกะมะชูเกียว（Ogomashugyo)ซึ่งบุคคลทั่งไปก็สามารถเข้าร่วมได้ ส่วนที่ไดโฮนโบะสามารถที่จะลิ้มรสอาหารเจได้(ต้องสั่งจอง)
การติดต่อสั่งจองการเข้าพิธีกรรม・อาหารเจติดต่อได้ที่：042-661-1115

เมื่อเดินไปทางบันไดหินที่มุ่งหน้าสู่ประตูเทพนิโอะโมงและก็เดินผ่านระหว่างห้องโถงรรับรองแขกและไดโฮนโบะก็จะไปถึงถ้ำของเทพเจ้าฟึคึโทะคึ เบนซัยเทง และจากจุดนี้เดินไปเรื่อยๆจะไปทะลุกับเส้นทางที่ 3 ที่เรียกว่า 3 ถนนฟึจิมิจิ“Fujimichi”（ชื่อยอดนิยม）ระยะทางการเดินอาจจะไกลแต่จากเส้นที่ 1 มาเส้นนี้เป็นเส้นที่ 3 ซึ่งเรียกว่าถนนฟึจิมิจิ ไปตามเส้นที่ 3 เรื่อยจะถึงทางแยกให้ใช้ถนนเส้นที่ 5 ลงเขามาเพื่อให้ทะลุเส้นที่ 1 แล้วค่อยขึ้นเขาจะทำให้ไม่ต้องปีนบันไดก็สามารถไปถึงยอดเขาได้

เมื่อเดินไปตามถนนด้านขวาจะมีต้นไม้ที่เติบโตไปตามเส้นทาง มีชื่อว่าเส้นทางป่าอิโระฮะโนะโมะริ ซึ่งมีการตั้งชื่อจากอักษรตัวแรกของเพลงญี่ปุ่น และจะไปเชื่อมกับเส้นทางที่ 4 แล้วโผล่ไปแยกเข้าถนนฮิคะงะซะว่า รินโด เมื่อเดินตามทางไปเรื่อยๆจะถึงสถานีรถบัสฮิคะงะซะว่า

ถนนจะมีการลาดยางอีกครั้งตรงจุดที่เริ่มจะลาดชันจะมีชื่อที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า “ซันโจคะ”ซึ่งที่นี่มีห้องพยาบาลและห้องน้ำขนาดใหญ่ด้วย เลยห้องน้ำไปจะเจอกันถนนที่เดินดูรอบๆยอดเขานั่นคือจุดที่เชื่อมต่อกับเส้นที่ 5 เมื่อลงเขาตามเส้นทาง 5 มาทางทิศใต้จะเชื่อมต่อกับเส้นที่3・6 ถ้าไปทางเหนือถนนด้านซ้ายเป็นเส้นที่ 5 ทางขวาเป็นเส้นที่ 4 ถ้าเดินตามความช้นตรงกลางไปจะถึงยอดเขาทาคาโอะซัน

ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวมีการจัดทำบอร์ดหรือโมเดลจำลองเกี่ยวกับประวัติของภูเขา สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติสิ่งมีชีวิตบนภูเขา เพื่ออธิบายให้เข้าใจง่ายขึ้น และผู้เชี่ยวชาญก็อยู่พร้อมที่จะเป็นไกด์อธิบายเกี่ยวธรรมชาติได้
เวลาเปิดศูนย์：10น.～16น.
　ค่าบริการ：ฟรี
ติดต่อสอบถาม：042-664-7872

จากลานดูดาวของยอดเขาจะสามารถมองเห็นภูเขาทานซะว่าทางทิศตะวันตกของภูเขาทาคาโอะเรียงรายกัน วันที่ท้องฟ้าโปร่งสามารถมองเห็นภูเขาไฟฟูจิสวยมาก มีการคัดเลือกว่า“คันโต โนะ ฟูจิมิ 100 เคอิ” พอเข้าเดือน 12 ใกล้ฤดูหนาวจะมีหลายวันที่พระอาทิตย์ตกที่ยอดภูเขาไฟฟูจิทำให้มีผู้คนจำนวนมากมาเพื่อถ่ายรูปเรียกว่าภาพเพชรฟูจิ“Diamond Fuji （ในกรณีที่ขึ้นเขาตอนเย็นหรือกลางคืน ต้องเตรียมไฟฉายและอุปกรณ์

พอผ่านลานเบียร์มาเข้าข้างจุดหอดูดาวเพื่อไปที่ทางเข้าของเส้นทางที่ 2 ไปทางทิศใต้ที่มุ่งไปสู่น้ำตกบิวะทะคิ กรณีที่ลงมาจากทางออกรถกระเช้าไฟฟ้าและผ่านตรงพื้นที่ดอน ให้ระวังด้วยเพราะอาจจะไม่รู่ตัวและเดินเลยเทางเข้าไปได้ให้

เมื่อลงจากบันไดที่สูงชันก็จะเจอผิวถนนที่ขรุขระแลเดินไปอีกนิดหน่อยก็จะถึงจุดที่เป็นทางแยกไปน้ำตกบิวะทะคิ ซึ่งถนนเส้นที่ไปน้ำตกบิวะทะคินั้นจะมีส่วนที่ขึ้นๆลงๆเยอะมากมันเป็นเส้นทางสำหรับผู้ที่มีประสบการณ์สูงแล้วและควรจะต้องใส่รองเท้าสำหรับเดินป่าดีกว่า

พอผ่านจุดทางแยกน้ำตกบิวะทะคิผิวถนนลาดเอียงก็จะน้อยลง และจะเข้าไปยังป่าเขียวชอุ่มของต้นไม้ใบกว้างไม่ผลัดใบแล้วจะเจอบันไดอีกครั้งพอขึ้นไปก็เป็นทางแยกของถนนเส้นที่ 3 และขึ้นไปด้านบนเรื่อยๆจะเจอประตูชำระจิตใจ“โจชินโมน”

เดินไปทางทิศเหนือก่อนที่จะเข้าประตูชำระจิตใจ“โจชินโมน” จะเป็นทางแยกระหว่างเส้นทางที่ 2 กับเส้นที่ 4 ถนนเส้นที่ 2 คือเส้นที่มีบันไดไม้ซึ่งเมื่อลงไปแล้วก็จะเป็นทางเรียบ แต่เนื่องจากถนนแคบมากให้ย้ำก้าวด้วยความระมัดระวังด้วย

ลงบันไดที่ทิศเหนือของสวนคาซูมิไดก็จะเจอกับถนนที่แยกไปทางน้ำตกเฮบิทะคิ พอเดินไปก็จะเป็นถนนเดินเขาแคบมีความคดเคี้ยวกันระยะหนึ่งเมื่อเดินไปเรื่อยๆจะเจอศาลเจ้า

ทิศทางตรงกันข้ามของทางทิศใต้ของหอดูดาวในบริเวณส่วนคาซูมิไดจะมีทางเข้าสู่เส้นทางที่ 2 ด้านทิศเหนือ เนื่องจากบันไดค่อนข้างที่จะแคบอาจจะสังเกตยากหน่อย โดยปกติแล้วก็เป็นบันไดที่ชันที่อาจคิดไม่ถึงว่าจะเป็นถนน แต่เมื่อลงไปแล้วก็นเป็นถนนเรียบของภูเขา

เมื่อเดินลงจากเส้นทางที่ขวางก่อนหน้าประตูชำระจิตใจ“โจชินโมน”ก็จะเป็นทางแยกระหว่างเส้นที่ 2 ซึ่งจากจุดนี้เดินไปอีกนิดหนึ่งจะเข้าไปในป่า พื้นที่ขึ้นๆลงๆน้อย หินหรือรากไม้ที่จะเกี่ยวเท้าก็มีน้อย ทำให้สามารถเพลิดเพลินกับการดูทัวทัศน์สองข้างทางได้

ถึงแม้พูดว่าเป็นถนนที่เดินง่าย แต่เนื่องจากเป็นถนนที่ตัดผ่านความลาดชัดของภูเขาดังนั้นมีบางพื้นที่ที่แคบมากต้องใส่ใจต่อแต่ละก้าวที่เดินด้วย

สำหรับเส้นทางที่ 3 มีสะพานข้ามหุบเขาเล็กหลายๆจุด เมื่อขามสะพานไม้แขวนและขึ้นบันไดที่มีความชันเล็กน้อยก็จะถึงพื้นที่สำหรับปิกนิก

เมื่อขึ้นสะพานมาจะเจอพื้นที่สำหรับปิกนิก“Ka shiki-dai enchi”ซึ่งมีม้านั่งและพื้นที่ค่อนข้างกว้างรวมทั้งมีการเตรียมกิ่งไม้แห้งและต้นไม้แห้งด้วย เหมาะแก่การมาพักเพื่อดูพันธ์พืชหรือแมลง,เห็ดป่าเป็นต้น

คือถนนเส้นที่เริ่มจากข้างๆวิหารใหญ่ของศาลเจ้าทาคาโอะซัน ยะคึโอะ-อินเรียกว่าเส้น“ถนนฟูจิ”และก็ไปเชื่อมกลางเส้นทางที่ 3

เส้นทางที่ 3 เรียกอีกชื่อว่า“เส้นทางคะทซึระบะยะชิ”เป็นต้นไม้ที่มีชื่อเสียงตอนต้นของสมัยโชวะ พอเข้าฤดูใบไม้ร่วงใบไม้ที่ร่วงจะให้กลิ่มหอมหวานมาก

สำหรับเส้นทางขึ้นเขานั้นถือว่าเป็นเส้นที่ 3 จนกว่าจะถึงจุดทางแยกที่กล่าวนี้ จากจุดทางแยกนี้จะขึ้นไปยังยอดเขาต้องใช้หเส้นทางที่ 5 พอไปทางขวาจะเป็นเส้นที่ 1 ไปพื้นที่ก่อนยอดเขา เมื่อไปทางซ้ายจะเข้าเส้นทางอินะริยะมะ ถ้าจะลงเขาก็เขาเส้นที่ 6 ลงไปเล็กน้อยมีพื้นที่กว้างเป็นสถานที่พักผ่อน

เมื่อลงจากทิศเหนือของเส้นทางก่อนประตูชำระจิตใจ“โจชินโมน”จะเป็นทางแยกระหว่างเส้นที่2(มีบันได)จากจุดนี้ถึงสะพานแขวนถนนจะค่อยๆชันทำให้เดินง่ายเป็นป่าของต้นไม้ผลัดใบเช่น ต้นอินบึนะ

ความยาวทั้งหมด36เมตร เป็นเพียงสะพานแขวนเพืยงแค่ที่เดียวของภูเขาทาคาโอะ ในฤดูใบไม้แตกอ่อนจะมีใบสีเขียวห้อมล้อมสะพานสวยมาก ที่ปลายสะพานมีเป็นถนนโค้งกว้างยังเป็นเส้นทางชันขึ้นไปอีกระยะหนึ่ง

ที่ส้นเขาทางทิศเหนือตรงที่เป็นทางโค้งจะเชื่อมต่อกับเส้น“ป่าอิโระฮะบะยาชิ”ซึ่งเส้นทางที่ 4 กับเส้นป่าอิโระฮะบะยาชิจะเป็นการเชื่อมในลักษณะเฉียงจึงเป็นลักษณะที่เส้นทางรวมด้วยกันเป็นพื้นที่กว้างระยะหนึ่งและรอบๆนี้ก็มีม้านั่งด้วยสามารถเป็นพื้นที่ในการพักได้ และเนื่องจากพอเข้าไปในป่าแล้วจะไม่รู้ว่าเส้นไหนเป็นเส้นไหนดังนั้นก่อนไปให้ตรวจสอบป้ายบอกทางก่อนเดินไป

พอไปใกล้ๆยอดเขาถนนจะเป็นลักษณะบันไดเป็นระยะค่อนข้างยาวต่อๆเนื่อง ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยชันแต่บางช่วงระยะทางยาวให้ระมัดระวังการก้าวเท้าด้วยเพื่อไม่ให้เหนื่อยเกินไป

จะเชื่อมต่อกับเส้นที่ 1 ก่อนถึงยอดเขาและเชื่อมต่อกับเส้นที่ 5

สำหรับเส้นทางที่ 1 มีจุดตัดกันก่อนขึ้นยอดเขาและด้านขวาก็เชื่อมต่อกับเส้นที่ 4 ,เมื่อเดินตามถนนที่ลาดยางมาทางทิศใต้จะเชื่อมกันเส้นที่ 3 และเส้นที่ 6

ในปลายสมัยเอโดะ ท่านEgawa Tarozaemonซึ่งเป็นผู้พิพากษา Izu nirayama เห็นว่ามีความจำเป็นต้องปลูกจึงมีการปลูกไว้ สำหรับที่ภูเขาทาคาโอะนี้ถือว่าเป็นต้นไม้ปลูกที่เก่าแก่ที่สุด อายุประมาณ 150 ปี มีต้นซีดาร์มากกว่า 50ต้น และต้นที่ใหญ่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 เมตร

เส้นทางที่จะไปทางโคะบึโตะแคะชิโรยะมะจากยอดเขาทาคาโอะนั้นมีทางเชื่อมเมื่อลงจากบันไดที่ยอดเขามาซึ่งจากจุดนี้ถนนเส้นที่ 5 มีการแบ่งเป็นด้านทิศเหนือและทิศใต้ บรรยากาศและความสว่างก็ค่อนข้างจะแปลกๆ

จุดเชื่อมต่อกับเส้นทางอินะริยะมะเป็นตำแหน่งที่อยู่ใต้สุดของถนนเส้นที่ 5 ก่อนที่จะถึงบันไดชันขึ้นยอดเขาจะมีพื้นที่พักกว้างๆ

ไม่ใช่ว่าจะมีแต่ทางเรียบอย่างเดียว ยังมีสะพานไม้ข้ามหุบเขาด้วยเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดความเบื่อหน่าย

ถนนทั้งเส้นที่ 3และเส้นที่ 6 นั้น มีการจัดตั้งให้มาจบที่การเชื่อมต่อกับเส้นที่ 5 เท่านั้น ซึ่งเป็นการเชื่อมต่อลักษณะรูปตัว“K” อาจจะทำให้หลงเส้นทางได้ง่าย แต่ให้จำไว่ว่าให้เดินตามถนนเส้นที่ 5 ที่มีการลาดยางมาเพื่อให้เจอเส้นที่ 1 ก็จะสามารถลงเขาได้

วิธีการที่จะไปในเส้นทางที่ 6 ก่อนอื่นเป็นถนนที่มีการลาดยางตรงสถานีรถกระเช้าไฟฟ้าคิโยะทะคิ“Kiyotaki Station”ให้เดินไปตามถนนริมหนองน้ำด้านซ้ายซึ่งจุดนี้มีบ้านเรือนของชาวบ้านอยู่ทำให้มีรถยนต์วิ่งกันเยอะให้รักษามารยาทการใช้ถนนด้วย

พอเริ่มเดินจะมีรูปเทพเจ้าแกะสลักอยู่ด้านซ้ายมือ ซึ่งมีการพูดกันว่าที่นี่เคยเป็นที่ตั้งของศาลเจ้า、“เซนชิน จินอิน”มีเทพฟึโดมิวโอ,จูอิจิเมนาคังนง เป็นต้น และรูปหินแกะสลักเทพเจ้าแห่งความโชคดีทั้ง 7 เพื่อเป็นการคุ้มครองผู่ที่จะขึ้นเขา ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเพราะ ณ จุดนี้ที่เดียวสามารถจะไหว้เทพได้ทั้ง 7

เมื่อเห็นโรงพยาบาลโตเกียวทาคาโอะ ก็จะเห็นสะพานเล็กๆชื่อมิวโองบะชิ ซึ่งทางเข้าถนนเส้นทางที่ 6 อยู่ข้างหน้าสะพานนั้น ตอนแรกๆจะเป็นทางเรียบแต่จะค่อยๆมีก้อนหินหรือรากไม้โผล่มาทำให้สัมผัสได้ถึงการขึ้นเขาอย่างเต็มตัวโดยที่เส้นทางเป็นถนนภูเขา

เป็นตำนานเล่าต่อกันมาว่าเทพโคโบไดชิ(คึคัย)กลับมาจากการปฏิบัติธรรมบนภูเขา แม่ลูกติดอยู่ในพายุทำให้เทพได้หันหน้าไปทางหน้าผาและสวมมนต์ทำให้หน้าผามีการยุบเป็นหลุมให้แม่ลูกไปหลบฝนได้

เมื่อเดินตามถนนที่แยกตรงฟึทะแทะและเดินไปเรื่อยๆจะถึงน้ำตกบิวะทะคิ ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นสถานที่บำเพ็ญตบะทางน้ำเหมือนกันน้ำตกเฮบิทะคิ มีเรื่องเล่าว่านานมาแล้วมีกวางตัวหนึ่งมานำทางพระสงฆ์ที่มีสมณศักดิ์สูงรูปหนึ่งเดินเข้าไปในป่าของภูเขาทาคาโอะ และได้พบเจอชายชราผมขาวคนหนึ่งเล่นกีตาร์(บิวะ)และได้รับคำสอนต่างๆจากชายชรา และหลังจากนั้นร่างของชายชราก็หายไปกลายเป็นน้ำตกที่ขาวเหมือนผมของชายชรา ดังนั้นน้ำตกนี้จึงกลายเป็นสถานที่สำหรับการบำเพ็ญตบะ และบุคคลธรรมดาก็สามารถมาสัมผัสประสบการณ์การบำเพ็ญตบะได้ และเมื่อเดินขึ้นบันไดตามข้างศาลเจ้าไปจะมาออกที่ถนนเส้นที่ 1ที่ลานคะซึมิได ถ้าจะเดินต่อไปตามเส้นที่ 6 เมื่อถึงทางแยกที่เป็นสองง่ามให้กลับมา
ติดต่อสอบถามการจองเพื่อสัมผัสประสบการบำเพ็ญตบะ：สถานที่บำเพ็ญตบะทางน้ำของน้ำตกเฮบิทะคิ (042-667-9982)

เมื่อเดินเลยน้ำตกบิวะถนนส่วนที่เป็นทางเรียบจะน้อย บางจุดก็จะแคบมากทำให้การเดินสวนทางลำบาก (ในช่วงที่ผู้คนคับคั่งมีการกำหนดให้ขึ้นขาเดียวเท่านั้น) และเนื่องจากความชื้นสูงทำให้มีมอสขึ้นบนโขดหินจะต้องย้ำก้าวด้วยความระมัดระวังให้มาก

เมื่อผ่านจุดที่ยากๆ ไปแล้วจะเป็นถนนที่เดินง่าย จุดที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ และมีม้านั่งให้พักเหนื่อยได้ด้วย

ที่ใกล้ๆสะพานโอยะมะบะชิของหนองน้ำจะมีพื้นที่กว้างสำหรับพักผ่อนได้ เวลาที่ไม่เร่งรีบสามารถเอามือแช่ลงไปในน้ำทำให้สดชื่นขึ้นมาได้ หรือว่าจะพลิกหินที่อยู่ในบึงเพื่อหาแมลงที่ซ่อนอยู่ก็สนุกอีกแบบหนึ่ง

เมื่อข้ามสะพานไม้ข้ามหนองน้ำเล็กเสร็จก็จะเจอทางลัดสู่เส้นทางอินะริยะมะ หลังจากจุดนี้จะเป็นการเอาก้อนหินที่อยู่ในหนองน้ำมาเรียงเป็นทางเดิน สำหรับเส้นทางที่ 6 สุดเส้นทางจะมีบันไดยาวอยู่ ถ้าคนไหนไม่มีความมั่นใจในกำลังของตัวเองก็ให้เปลี่ยนไปที่เส้นทางอินะริยะมะ

เมื่อผ่านสะพานที่ไปสู่เส้นทางอินะริยะมะ จะเป็นการเหยียบไปบนหิน เป็นหินที่นำมาเรียงเป็นทางเดิน ดังนั้นเวลาเหยียบอาจลื่นได้ ถ้าเป็นรองเท้าสำหรับขึ้นเขาก็จะดีกว่า

เมื่อสุดทางที่เป็นก้อนหินจะมีระยะทางแค่สั้นๆเท่านั้นที่เป็นทางเรียบ และก็จะเห็นบันไดไม้เรียงกันยาว และเนื่องจากระยะของบันไดนี้ค่อนข้างยาวทำให้เห็นบางท่านหยุดและก็นวดน่องของตนเอง

เมื่อขึ้นมาจากบันไดจะมีพื้นที่กว้างสำหรับพักเหนื่อย และผ่านจากจุดนี้ไปก็จะเป็นทางแยกเข้าเส้นที่ 3 และเส้นที่ 5 และเมื่อเดินตามเส้นที่ 5 มาทางขวาจะมาเจอเส้นที่ 1 สำหรับไปที่ยอดเขาได้ แต่ถ้าไปทางซ้ายจะเจอกับด้านล่างจุดเชื่อมต่อเส้นทางอินะริยะมะและถ้าคิดว่าบนยอดเขามีคนเยอะให้พักที่นี่ก่อนเดินต่อก็ดี

ที่ด้านซ้ายของสถานีรถกระเช้าไฟฟ้าคิโยะทะคิ“Kiyotaki Station”มีแม่น้ำเล็กเมื่อข้ามสะพานไปจะเป็นทางเข้าเส้นทางอินะริยะมะ

ก่อนจะถึงถนนตรงสันเขาจะมีบันไดชันๆเล็กๆต่อเนื่อง ซึ่งยากต่อการแซงหรือสวนทาง ทำให้ช่วงฤดูท่องเที่ยวจะเห็นเรียงแถวกันยาว

ในระหว่างทางที่เป็นบันไดด้านซ้ายจะมีศาลเจ้าของอาซาฮินะริ จากจุดนี้ความชันจะค่อยน้อยลง

พอมาถึงเส้นทางบนสันเขาทางก็เกือบจะเป็นทางเรียบ แต่รากของต้นไม้หรือหินขรุขระเยอะให้ระมัดระวังในการเดินด้วย

เมื่อถึงถนนสองง่ามขึ้นบันไดหินด้านขวาจะเจอชื่อภูเขาอินะริยะมะที่ยอดเขา（ที่ความสูง 396 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล）จะเป็นลานดูดาวและศาลาไม้,มีห้องน้ำด้วย ส่วนเส้นทางด้านซ้ายจะไม่แวะภูเขาอินะริยะมะและเดินต่อๆไป

สามารถจะเดินผ่านระหว่างห้องน้ำและลานดูดาวกับศาลาไม้ไปเรื่อยๆได้ ซึ่งจากจุดนี้ถนนจะไม่ค่อยชันเป็นระยะสั้นๆตามสันเขา

และก็เป็นบันได้ไม้ และจากจุดนี้เป็นผิวถนนที่มีรากไม้โผล่

หลังจากถนนค่อยชันขึ้น ถนนจะมีจุดที่กว้าง มีม้านั่งหลายๆชุด สำหรับการพักเหนื่อย

เมื่อผ่านถนนที่เป็นไม้ ด้านขวาไปตามหุบเขาก็เชื่อมต่อกับเส้นที่ 6 จะเห็นเส้นทางเล็กๆ จากจุดนี้เลี้ยวไปทางขวาจะโผล่ที่หนองน้ำที่มีหินให้เหยียบ ก่อนที่จะถึงทางแยกมีม้านั่ง

จากจุดที่เป็นสี่แยกตัดกับเส้นที่ 5 จะมีบันได 200 ขั้น อีกนิดหน่อยก็จะถึงยอดเขาทาคาโอะ แต่ถ้าไม่มีความมั่นใจในกำลังขาให้เลี้ยวขวาเดินตามเส้นที่ 5 มายังเส้นที่ 1จะไปโผล่ใต้ยอดเขาได้

“ป่าอิโระฮะโมริ”คือ ตั้งชื่อมาจากต้นไม้ที่ขึ้นตามข้างทาง ชื่อคือ“อิโระฮะนิโฮะแฮะโทะ”จากอักษร48ตัว และเลือกตัวที่เหมาะสมที่สุด ซึ่งต้นไม้แต่ละชนิดก็มีการนั้นไปแต่งบทกวีอธิบาย ถึงแม้ว่าเป็นชนิดเดียวกันแต่ในสมัยโบราณหรือว่าพื้นที่เปลี่ยนไปก็จะเรียกต่างกันไป ทำให้เวลาขึ้นเขาก็จะได้สัมผัสกับความสนุกของการศึกษาวัฒนธรรมของธรรมาชาติที่มีการพัฒนาตามแต่ละช่วงสมัย เส้นทางที่ 4 จะไปเชื่อมต่อกับเส้นทางที่ 1

เส้นทาง“ป่าอิโระฮะโมริ”คือ เหมือนกับชื่อเส้นทางเลยเพราะว่าตลอดเส้นทางเดินในป่าเท่านั้น พื้นที่ชันสูงหรือว่าบันไดก็มีเยอะแต่มีการเตรียมม้านั่งไว้เป็นที่ๆให้หยุดพักเป็นที่ๆและสนุกกับการอ่านบทกวีไปตามต้นไม้ก็เป็นเรื่องที่สนุก

เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสถานที่บำเพ็ญตบะทางน้ำของศาจเจ้ายะคึโอะ-อินเหมือนกันน้ำตกที่เลียบเส้นทางที่ 6 มีศาลเจ้าชื่อ เซเรียวโดตั้งอยู่ด้านบนบันไดหิน และมีเทพเจ้าน้ำ เซเรียวไดโกนเกนประดิษฐานอยู่ มีเรื่องเล่ากันว่านานมาแล้วมีพระสงฆ์รูปหนึ่งต้องการหาสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เจองูสีขาวมาปรากฏอยู่ที่น้ำตกนี้ ซึ่งร่างจริงๆของงูขาวคือเทพซเรียวไดโกนเกน โดยปกติแล้วเป็นสถานที่บำเพ็ญตบะของนิกายชินโต แต่บุคคลธรรมดาก็สามารถจองเพื่อมาสัมผัสประสบการณ์การบำเพ็ญตบะได้
ติดต่อสอบถามการจองเพื่อสัมผัสประสบการบำเพ็ญตบะ：สถานที่บำเพ็ญตบะทางน้ำของน้ำตกเฮบิทะคิ (042-665-7313)

ขึ้นรถบัสที่สถานีทาคาโอะที่ประตูทิศเหนือเป็นรถบัสที่จะไปโคะบึทซึและมาลงที่ป้ายจอดรถบัส、“ทางเข้าน้ำตกเฮบิทาคิ”และก็เดินไปตามทิศทางของโคะบึทซึเมื่อไปได้เล็กน้อยจะเห็นป้ายแสดงว่าทางเข้าสถานที่บำเพ็ญตบะทางน้ำของน้ำตกเฮบิทะคิ และเลี้ยวเข้าตรงจุดนี้เข้าข้างๆศูนย์บ้านพักคนชรา และขึ้นไปที่เส้นทางขึ้นเขา น้ำตกเฮบิทะคิจะอยู่ตรงปลายเส้นทางนี้ ถนนมีการลาดยางตั้งแต่ป้ายรถบัสจนถึงน้ำตก

ทาคาโอะ ไบโกะ (พื้นที่ขนาดใหญ่มีต้นบ๊วยมากมายทั่วทุกมุมในพื้นที่ทาคาโอะ)
จำนวนของพลัมสีต่างๆ ดอกจะเต็มบานสะพรั่งนับหมื่น เต็มพื้นที่ตลอดทางเดินระยะทาง 5กิโลเมตร ริมทางเดินจนถึงคิว โคชูไดโดะ (อดีตคือถนน * โคชู-ไคโดะ ) ที่มี เซะกิโช ไบริน (พลัมดง) เทนจิน ไบริน, ยุโนะฮานา ไบริน , เคโอโรชิซาว่า ไบริน เมื่อเข้าถึงโคโบโทเคะ ในฤดูใบไม้ผลิสามารถเดินและเพลิดเพลินกับภูมิทัศน์ของหมู่บ้านอันเงียบสงบมีดอกพลัมที่มีสีแดงและสีขาว โดยส่วนใหญ่จะเป็นพลัมสีแดง? จะบานเต็มที่จากกลางเดือนกุมภาพันธ์จนถึงสิ้นเดือนมีนาคม 'เทศกาลดอกพลัมจะจัดขึ้นประมาณทุกวันที่10 มีนาคมของทุกปี รายละเอียดช่วงเวลา (อธิบายไว้ก่อนหน้า) มีการจัดบูธเทศกาลไว้คอยต้อนรับนักท่องเที่ยวที่หลั่งใหลเข้ามาเที่ยวชมเป็นจำนวนมาก

ติดต่อ:
โทรศัพท์: 080-6758-1187
สถานที่: อุระตะคาโอ มะจิ
การเดินทางไป : เส้นที่ 1 นั่งรถบัส 15 นาที ไปทางโคโบโทะเขะ จากสถานีรถเจอาร์ ทาคาโอะ/ สาย เคโอะ เส้นที่ 2 เดินทางลงที่ป้ายรถประจำทางโอชิโมะ แล้วเดินต่อไปอีก 3 5 นาที ถึง (โคะเงะซาว่า - ไบริน : ไบริน หมายถึง พลัมดง)
ที่จอดรถ: ไม่ม
ี

ใช้เวลาในการชื่นชมกับทัศนียภาพและทิวทัศน์อันงดงามของอาคารที่มีคุณค่าและภูมิทัศน์สวนญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม:ที่มองเห็นสิงโตเช่น 'คาเรซันซุย ', สวนภูมิทัศน์แบบจีนหรือญี่ปุ่น (พระราชพิธี) โรงน้ำชา, มีปลาคาร์พหลากสีสัน ทั้งสีทอง มากมาย ' ต้นบอนไซ (ต้นไม้แคระในกระถาง) และดอกไม้ตามฤดูกาลต่างๆ ภายในของอาคารที่เปิดให้บริการฟรี เพื่อเยี่ยมชมและพักผ่อน

ติดต่อ:
โทรศัพท์: 042-663-3611
เปิด 9: 00-18: 00 (ในเดือนกันยายนและเดือนตุลาคม ถึงเวลา17: 00 ในเดือนพฤศจิกายนถึงมีนาคมมันจะถึงเวลา 16:00)
ปิดทำการ: ไม่มีวันหยุด
ค่าธรรมเนียม: ฟรี
สถานที่: 268-1 อุระทากาโอะ มะจิ ฮะชิโอจิโตเกียว 193-0841
วิธีที่จะไป: เดิน 15 นาทีจากสถานีทาคาโอะ เจอาร์ / สายเลโอะ
ที่จอดรถ: 8 คัน

ไปเป็นนักเดินทางเพื่อย้อนกลับไปในยุคเอโดะ:
เริ่มต้นของ โคโบโทะเขะ เซกิโช ได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยโฮะโจะ อุหยิเทะอิรุ ที่ก่อสร้างปราาท ฮะชิโอจิโจ ( ตระกูลครอบครัวโฮะโจ เป็นผู้นำกองกำลังขนาดใหญ่ของซามูไรซึ่งควบคุมเกือบทั้งหมดของภาคใต้ของพื้นที่คันโตในช่วง เซ็งโกขุ ที่ต่อสู้สงครามตามประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น , ประมาณ. คริสต์ศักราช 1467-1568 ) และย้ายมาอยู่ในสถานที่ปัจจุบัน ปัจจุบันมียังคงตั้งอนุสาวรีย์หิน เทะงาตะ-อิชิสโตน' ไว้ และมีหินโบราณขนาดพกพา 'เทะงาตะ(เป็นเหมือนสิ่งที่แสดงว่าได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรแล้วมีในช่วงสมัยเอโดะยุค)

ติดต่อ:
โทรศัพท์: 042-643-3115 ( สมาคมนักท่องเที่ยวฮะชิโอจิ)
เปิดให้บริการฟรีสำหรับทุกที่ทุกเวลา
สถานที่: 419 อุระทากาโอะ มะจิ
การเดินทางไป: 5 นาทีโดยรถบัสไปทาง โคโบโทเขะ จากสถานีรถเจอาร์ ทาคาโอะ สายเคโอ แล้วลงที่ป้ายรถเมล์ โคะมางิโนะ ก็ถึง.
ที่จอดรถ: ไม่มี